Ποια ήταν η μεγαλύτερη από όλες; «Η φτώχεια. Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε μία εξαιρετική οικογένεια. Ήταν φτωχοί αλλά πολύ καλοί άνθρωποι. Δούλευα από έξι ετών. Έκανα αρκετές προσπάθειες να έρθω στην Αθήνα. Σημασία έχει ότι βρήκα το δρόμο μου. Αυτό κρατώ», λέει στο περιοδικό Εγώ και συνεχίζει: «Θυμάμαι κάποτε είχαμε μείνει με ένα εικοσάρικο με τη γυναίκα μου για τρεις ημέρες. Της έλεγα "Έχει ο Θεός! Μην είσαι χαζή. Θα ξημερώσει μία καινούργια ημέρα". Πιστεύω ότι κάτι με προστατεύει. Δε αφήνω τις καταστάσεις να με επηρεάσουν. Έχει τύχει να σκεφθώ αρνητικά. Αμέσως όμως διώχνω κάθε τι κακό μακριά μου», καταλήγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γνώμες, παράπονα, ιδέες, και ότι θέλετε να πείτε, πείτε το εδώ.
Opinions, complaints, ideas, and that you want to say, you say here.