Κώστας Χαριτοδιπλωμένος: «Κουράστηκα. Είχα φθαρεί»

Έπειτα από χρόνια ο Κώστας Χαριτοδιπλωμένος επιστρέφει στη δισκογραφία με μια επανεκτέλεση του «Lost in the night» που θα κυκλοφορήσει πανευρωπαϊκά στα μέσα Ιουλίου.
«Είναι στο πνεύμα της αναβίωσης των '80s που παρατηρείται διεθνώς πλέον. Δημιουργείται μια καινούργια σκηνή, η «new disco». Δύο πολλοί γνωστοί Έλληνες που έκαναν επανεκτελέσεις τραγουδιών της εποχής παγκόσμια και συνεργάζονται με δισκογραφικές εταιρείες του εξωτερικού μου ζήτησαν να χρησιμοποιήσουν το τραγούδι. Εδώ και λίγο καιρό εξάλλου έχω ξεκινήσει κάποιες επιλεκτικές εμφανίσεις σε clubs, ενώ βρίσκομαι σε συζητήσεις προκειμένου να συμμετέχω τον επόμενο χειμώνα σε ένα θεατρικό έργο το οποίο θα έχει ως κεντρικό θέμα του τα '80s» τόνισε στο ΕΓΩ.
-Τι είναι αυτό που σας έκανε να απέχετε συνειδητά από τα καλλιτεχνικά δρώμενα τα τελευταία δεκαεφτά χρόνια;
«Ξεκίνησα να τραγουδώ στις αρχές της δεκαετίας του '80. Κουράστηκα. Είχα φθαρεί. Ήθελα χρόνο για τον εαυτό μου και τους δικούς μου ανθρώπους. Δούλευα πολύ έντονα. Δεν έγραφα τραγούδια μόνο για εμένα, αλλά και για πολλούς ακόμα καλλιτέχνες. Παράλληλα με την παραγωγή και την ενορχήστρωση των κομματιών, είχα και την ιδιότητα του τραγουδιστή. Ο προσωπικός μου χρόνος ήταν ελάχιστος. Κάποια στιγμή επέλεξα να ξεκουραστώ και να γεμίσω τις εμπειρίες μου.»
-Για μία δεκαετία ήσασταν απόλυτος κυρίαρχος στα μουσικά πράγματα. Αντιμετωπίσατε ίντριγκες, πόλεμο;
«Πάντα υπάρχει πόλεμος όταν φτάνεις στο σημείο να είσαι «top» σ' αυτό που κάνεις.»
- Πώς εκφραζόταν,
«Με πολύ αυστηρές κριτικές, επιθέσεις του τύπου «είναι ξενόφερτος γιατί γράφει αγγλικά». Σε κάποιο σημείο της πορείας μου μέχρι και οι ίδιες εταιρείες που είχαν βγάλει πολλά χρήματα με το «Lost in the night», το «talk about love» και πολλά ακόμα τραγούδια μου μου είπαν «Δεν γράφεις ελληνικά γιατί έχουμε γραμμή να δημιουργηθεί ελληνική ποπ σκηνή»; Και εκεί τα πήγα μια χαρά. Ο πρώτος δίσκος που κυκλοφόρησα ήταν το «Πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλλες» με την Πωλίνα, ο οποίος πούλησε πολλές χιλιάδες αντίτυπα και εν συνεχεία με τη Σοφία Αρβανίτη και την Αλέξια κάναμε τεράστιες επιτυχίες. Τους ενοχλούσα. Όσοι ήθελαν να κάνουν κάτι ανάλογο είτε προσπαθούσαν να με πλησιάσουν είτε με «έθαβαν».