Συνέντευξη: Δημήτρης Κοργιαλάς - Ευρυδίκη

«Η χημεία που γεννιέται στη σκηνή, παραμένει στη σχέση μας ανεξίτηλο συστατικό που μας κρατάει δεμένους...»

Δημήτρης Κοργιαλάς και Ευρυδίκη, ύστερα από πολλές επιτυχίες, ενώνουν, για μια ακόμα φορά, τις δυνάμεις τους παρουσιάζοντας ένα άκρως δυναμικό και ανατρεπτικό πρόγραμμα. Στόχος τους να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό και να ευχαριστήσουν το κοινό τους που από ότι φαίνεται θέλει να τους βλέπει μαζί στη σκηνή. Μαζί με τους ΟΝΑΡ εμφανίζονται στο club του " Σταυρού του Νότου" χαρίζοντας "δυνατές", μουσικές βραδιές. Με αφορμή τις εμφανίσεις τους μιλήσαμε για το πρόγραμμα που παρουσιάζουν, τις εξελίξεις στο χώρο της Ελληνικής μουσικής, για τη μεταξύ τους συνεργασία, όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και για την πορεία τους στο χώρο της μουσικής.

Υπάρχουν θησαυροί στο βυθό που ο κόσμος αρχίζει να ψάχνει όταν κουράζεται από την ηχορύπανση και την πλύση εγκεφάλου που δέχεται όταν βομβαρδίζεται από τα ίδια και τα ίδια.

Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα που έχετε ετοιμάσει για τις εμφανίσεις σας στο "Σταυρό του Νότου"; Τι θα δούμε και κυρίως τι θα ακούσουμε;

Eυρυδίκη: Εκτός από τα δικά μας τραγούδια, που αυτό είναι και το αναμενόμενο, προσπαθούμε να διασκευάσουμε τραγούδια από την ποπ-ροκ ελληνική και ξένη σκηνή που έχουμε αγαπήσει και τα οποία παρουσιάζουμε με έναν δικό μας, ξεχωριστό τρόπο.

Δημήτρης Κοργιαλάς: Αυτό βέβαια που έχει ενδιαφέρον, όπως και σε κάθε συνεργασία άλλωστε, είναι η σύμπραξη και των τεσσάρων στη σκηνή, καθώς επίσης και τα διαφορετικά ντουέτα που γίνονται, δοσμένα άλλες φορές με τη σοβαρότητα και το σεβασμό που αναλογεί σε τέτοια τραγούδια και άλλες φορές με μία δόση χιούμορ που μας φέρνει ακόμα πιο κοντά με το κοινό...και πάλι αν το επιτρέπουν τα τραγούδια. Ε: Η μουσική και τα ωραία τραγούδια έχουν τον πρώτο λόγο σε αυτή την παράσταση και εκεί βασίζονται και οι επιλογές μας.

...σε περιόδους κρίσης σαν κι αυτήν που διανύουμε μπορούν να δημιουργήσουν και να μεγαλουργήσουν οι "σημαντικοί" του χώρου

Πως προέκυψε η συνεργασία σας με τους ΟΝΑΡ;

E: Μέσα από την συνεργασία μας τον περασμένο Νοέμβριο στο ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ όπου μας φιλοξένησαν οι ΟΝΑΡ σε μία δική τους παράσταση, γεννήθηκε η ιδέα του να ανανεώσουμε το ραντεβού μας με το κοινό με μία κοινή παράσταση, βασιζόμενη σε εκείνα τα συναισθήματα της πρώτης μας συνάντησης. Το να αντιλαμβάνεσαι ότι με κάποιους ανθρώπους μπορείς να ταιριάξεις όταν όλα συμβαίνουν γύρω από τη μουσική με έναν μαγικό τρόπο όπου βλέπεις τον εαυτό σου και τους άλλους μέσα από το γυμνό μάτι της αλήθειας...και δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά μόνο η αγάπη γι αυτό που κάνεις, τότε μπορείς να κάνεις υπέροχα πράγματα, να απολαύσεις την κάθε στιγμή και να εκτιμήσεις την κάθε στιγμή. Τα παιδιά είναι εξαιρετικοί καλλιτέχνες και χαιρόμαστε για αυτή τη συνεργασία.

Πως βλέπετε την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελληνική μουσική σκηνή; Τι είναι αυτό που την χαρακτηρίζει;

Δ.Κ: Διανύουμε μία περίοδο ανακατατάξεων. Τα πράγματα φαίνονται στάσιμα ή ακόμα και χειρότερα αν κρίνει κανείς από το τί επικρατεί, αλλά δεν πιστεύω ότι αυτή είναι η πραγματική εικόνα. Υπάρχουν θησαυροί στο βυθό που ο κόσμος αρχίζει να ψάχνει όταν κουράζεται από την ηχορύπανση και την πλύση εγκεφάλου που δέχεται όταν βομβαρδίζεται από τα ίδια και τα ίδια. Και όπως μετά τη βροχή βγαίνει το ουράνιο τόξο, έτσι και μετά από περίοδο καλλιτεχνικής κρίσης αναμένεται η αναγέννηση.

Και όπως μετά τη βροχή βγαίνει το ουράνιο τόξο, έτσι και μετά από περίοδο καλλιτεχνικής κρίσης αναμένεται η αναγέννηση.

Γενικότερα, η κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό (η οικονομική κρίση, η ανασφάλεια και η απογοήτευση του κόσμου) έχει επηρεάσει τον χώρο της μουσικής; Τι θα λέγατε ότι έχει αλλάξει;

Ε: Εννοείται ότι έχει επηρεάσει τον χώρο της μουσικής...από την δισκογραφία, η οποία είναι σε κρίση πολύ πριν εισβάλει η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και στη ζωή του κάθε Έλληνα πολίτη, μέχρι τα νυχτερινά κέντρα, τα κλαμπ, τις μουσικές σκηνές και κατά συνέπεια τους καλλιτέχνες και όλους όσοι βρίσκονται, εργάζονται στον καλλιτεχνικό χώρο και εξαρτώνται από αυτόν. Οπως πχ φωτογράφοι, σκηνοθέτες video clip, μακιγιέρ, στυλίστες, κομμωτές, σερβιτόροι κτλ...οι δουλειές είναι λιγότερες, συνήθως διήμερα και με πολύ λιγότερα χρήματα. Ακόμα και με γεμάτα μαγαζιά οι επιχειρηματίες παραπονιούνται ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα λόγω χαμηλής κατανάλωσης...ο κόσμος μετράει και υπολογίζει ακόμα και το ένα ευρώ.

Κάποια κορίτσια απλά είναι λίγο πιο διαχυτικά από κάποια άλλα, σε σημείο που να σε κάνουν να αισθάνεσαι άβολα...

Στη δισκογραφία δύσκολα μπορούν πια οι καλλιτέχνες να κάνουν παραγωγές ακριβές, με την έννοια ότι θα μπουν σε ένα στούντιο, θα πειραματιστούν με τον ήχο και τα τραγούδια τους και θα βγουν αφού έχουν αφιερώσει εκατοντάδες ώρες γράφοντας και ηχογραφώντας...τώρα οι πειραματισμοί γίνονται στα σπίτια μας, για τους λίγους τυχερούς που μπορούν να το κάνουν, αλλιώς υποκύπτεις στις φτηνές παραγωγές που σου προτείνουν ή που σου επιτρέπουν να κάνεις με τα αντίστοιχα φτηνά τραγούδια που θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα = σουξέ. Αυτό είναι που καταστρέφει την μουσική μας και την παιδεία μας, αλλά από την άλλη ανοίγει και δρόμους στα ουσιαστικά πράγματα και στους αληθινούς καλλιτέχνες να βγουν μπροστά και να δημιουργήσουν, γιατί τα απλά αληθινά πράγματα στην ουσία δεν χρειάζονται περιτυλίγματα. Θεωρώ λοιπόν ότι σε περιόδους κρίσης σαν κι αυτήν που διανύουμε μπορούν να δημιουργήσουν και να μεγαλουργήσουν οι "σημαντικοί" του χώρου, γνωστοί-άγνωστοι, δεν έχει σημασία...σημασία έχει ότι ο κόσμος διψά για αλήθεια!

...τώρα πια οι πειραματισμοί γίνονται στα σπίτια μας, για τους λίγους τυχερούς που μπορούν να το κάνουν, αλλιώς υποκύπτεις στις φτηνές παραγωγές που σου προτείνουν

Έχει αλλάξει ο τρόπος που σκέφτεστε ή που βλέπετε τα πράγματα, σαν καλλιτέχνες, σε σχέση με παλαιότερα χρόνια;

Δ.Κ: Αλλάζεις εσύ ο ίδιος σαν άνθρωπος μεγαλώνοντας...αλλάζουν τα θέλω σου, οι ανάγκες σου, οι προτεραιότητες σου, άρα και ο τρόπος που σκέφτεσαι και που βλέπεις τα πράγματα. Σε σχέση όμως με την μουσική σου, νομίζω ότι γίνεσαι ακόμα πιο απαιτητικός και αυστηρός με τον εαυτό σου.

Δύο άνθρωποι που είναι μαζί στη ζωή, όπως εσείς, μπορεί να αντιμετωπίσουν δυσκολίες όταν συνεργάζονται και είναι μαζί και στα επαγγελματικά; Αν ναι... ποιές είναι αυτές;

E: Οι δυσκολίες είναι οι ίδιες με αυτές που μπορεί να αντιμετωπίσεις στη συνεργασία σου με οποιονδήποτε καλλιτέχνη...απλά στην περίπτωση του ζευγαριού δεν σταματούν στον χώρο της εργασίας...τα κουβαλάς όλα μαζί σου και στο σπίτι και έτσι όλα φαίνονται κατά κάποιον τρόπο πιο μεγάλα από ότι στην πραγματικότητα είναι. Απλές διαφωνίες ας πούμε για τον ήχο ή για μικρά λαθάκια που μπορεί να έγιναν ή ακόμα και για τη σειρά των τραγουδιών σε ένα live μπορεί να οδηγήσουν σε καβγαδάκι, αν ο ένας από τους δύο δεν δει τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση και φροντίσει να βάλει τελεία. Συνήθως ο Δημήτρης είναι ο ισορροπιστής σε τέτοιες περιπτώσεις...εγώ έχω το ελάττωμα να μην μπορώ να σταματήσω την γκρίνια.

Απλές διαφωνίες ας πούμε για τον ήχο ή για μικρά λαθάκια που μπορεί να έγιναν ή ακόμα και για τη σειρά των τραγουδιών σε ένα live μπορεί να οδηγήσουν σε καβγαδάκι...

Τα θετικά που προκύπτουν όταν συνεργάζεστε;

Δ.Κ: Η χημεία που γεννιέται στη σκηνή και παραμένει στη σχέση μας σαν ανεξίτηλο συστατικό που μας κρατάει δεμένους.

Το ότι ανακαλύπτουμε συνέχεια καινούργια πράγματα ο ένας για τον άλλο...πράγματα που μας βοηθούν να εξελισσόμαστε. Και βέβαια το ότι μπορούμε να είμαστε συνέχεια μαζί και έτσι αποφεύγουμε ζήλειες και γκρίνιες....:-)

Ποιά θα λέγατε ότι είναι η ομορφότερη στιγμή της κοινής, καλλιτεχνικής σας πορείας;

E: Είναι πολλές οι όμορφες στιγμές, γι αυτό και αυτή η συνεργασία συνεχίζεται...έχουμε ανάγκη και οι δύο από διαλείμματα, για να κάνουμε ο καθένας το δικό του με τον δικό του τρόπο, αλλά δεν θα μπορούσαμε ποτέ να πούμε ότι τελειώνει η κοινή μας πορεία, γιατί υπάρχει τέτοια χημεία που δύσκολα νιώθεις με άλλους καλλιτέχνες.

Ακόμα και μέσα από λάθος επιλογές καμιά φορά, μαθαίνεις ουσιαστικά πράγματα για τον εαυτό σου...

Μετά από αρκετά χρόνια πορείας στο χώρο της μουσικής ποια θα λέγατε ότι είναι, τελικά, η σχέση σας με τα ΜΜΕ;

Ε: Ουσιαστική. Όταν συντρέχει λόγος συναντιούνται οι δρόμοι μας και μετά χωρίζουν και πάλι, μέχρι την επόμενη φορά που κάτι θα συμβεί και θα υπάρχει λόγος αναφοράς.

Ποιά είναι η πιο ακραία εκδήλωση θαυμασμού που μπορείτε να θυμηθείτε;

Ε: Στους άντρες συμβαίνουν συνήθως τα πιο ακραία. Εγώ δεν θυμάμαι κάτι συγκεκριμένο...μου έτυχε ας πούμε αρκετές φορές να με κοιτάνε και να μην μπορούν να μιλήσουν ή να κλαίνε...συνήθως πιο μικρά κορίτσια. Αυτό είναι κάτι που με έκανε να νιώσω άβολα, όσο κολακευτικό κι αν είναι, γιατί δεν μπορούσα ποτέ να πιστέψω ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να ταυτίζονται με κάποιον καλλιτέχνη, ένα άγνωστο πρόσωπο παρόλα αυτά, σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορούν να σταθούν στα πόδια τους όταν τον αντικρύζουν και να δυσκολεύονται να συλλαβίσουν μία λέξη. Σκέφτηκα λοιπόν ότι θα πρόκειται για ιδιαίτερα ευαίσθητους ανθρώπους, με προβλήματα ενδεχομένως, που έχουν ανάγκη από φανταστικούς φίλους-αγαπημένους για να γεμίζουν και να δίνουν νόημα στη ζωή τους. Αυτό από μόνο του είναι κάτι που με στεναχωρεί.

Δ.Κ: Ούτε εγώ θυμάμαι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Κάποια κορίτσια απλά είναι λίγο πιο διαχυτικά από κάποια άλλα, σε σημείο που να σε κάνουν να αισθάνεσαι άβολα...

Κάθε μέρα που περνάει γεννάει καινούργια "θέλω" κι αυτό είναι που σε κρατάει ζωντανό σαν καλλιτέχνη.

Πιστεύετε ότι ο κόσμος, τώρα πια, σας έχει ταυτίσει μαζί; Ότι σας θεωρεί ένα καλλιτεχνικό δίδυμο;

E: Mάλλον αυτό συμβαίνει. Το βλέπουμε και από τις προτάσεις που έχουμε συνέχεια για κοινές εμφανίσεις, αλλά και από τον τρόπο που εκφράζεται ο κόσμος για μας όταν μας συναντούν, και από τα μηνύματα που παίρνουμε στο ίντερνετ (facebook, myspace, etc....)

Έχετε μετανιώσει για κάποια από τις επιλογές σας σε επαγγελματικό επίπεδο;

E: Πιστεύω ότι οι επιλογές μας είναι αυτές που μας έφεραν εδώ σήμερα, που μας βοήθησαν να εξελιχθούμε και να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Ακόμα και μέσα από λάθος επιλογές καμιά φορά, μαθαίνεις ουσιαστικά πράγματα για τον εαυτό σου, πράγματα που σε βοηθούν να βρεις τον σωστό δρόμο και σε οδηγούν στα θέλω σου...απλά ο δρόμος αυτός γίνεται λίγο πιο δύσκολος αν έχεις να σβήσεις και λάθη που τα συναντάς μπροστά σου σαν εμπόδια σε όλη σου τη διαδρομή. Το ποιος είσαι και το τί είσαι δεν αλλάζει...γι αυτό δεν υπάρχει λόγος για μετάνοιες...υπάρχει μόνο λόγος να ευγνωμονείς αυτούς που σου δείχνουν τον σωστό δρόμο κάθε φορά και που σε βοηθούν να εκτιμάς και να αγαπάς περισσότερο τον εαυτό σου.

Υπάρχει κάτι που δεν έχετε κάνει, σε σχέση με τη δουλειά σας ακόμα και θα το θέλατε πολύ;

Δ.Κ: Κάθε μέρα που περνάει γεννάει καινούργια "θέλω" κι αυτό είναι που σε κρατάει ζωντανό σαν καλλιτέχνη.

Στο παρελθόν έχετε ασχοληθεί με το διαγωνισμό της Eurovision. Ποιά είναι η γνώμη σας για την φετινή μας συμμετοχή στο διαγωνισμό και το τραγούδι του Λούκα;

E: Είναι ένα πολύ ωραίο τραγούδι, το οποίο μπορεί να εκπροσωπήσει επάξια την Ελλάδα. Ωραία, εντυπωσιακή μελωδία, υπέροχος στίχος και δυναμική η ερμηνεία του Λούκα...το πάντρεμα με το χιπ-χοπ του Stereo Mike είναι αρμονικό..εμένα μου άρεσε πολύ!

Δ.Κ: Εμένα πάλι όχι...!!!

Θα συμμετείχατε πάλι στο διαγωνισμό;

E: Όχι όχι, το έχω ήδη πει πολλές φορές. Η συμμετοχή μου το 2007 ήταν η τελευταία. Δεν νομίζω να έχω κάτι καινούργιο να δώσω και τρεις φορές ήταν αρκετές, δεν συμφωνείτε;

Δ.Κ: Εμένα από την άλλη δεν θα με χάλαγε το ενδεχόμενο μιας ακόμα συμμετοχής. Αν δεις τον διαγωνισμό σαν ένα πάρτυ, φεύγεις με τις καλύτερες εντυπώσεις.

Ε: Α, στην παρέα θα πάρετε κι εμένα μαζί...να πάω στα πάρτυ που δεν πήγα τις προηγούμενες φορές! :-)

Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια σε επαγγελματικό επίπεδο;

E: Είμαι στο τελικό στάδιο επιλογής τραγουδιών για το επόμενο άλμπουμ. Τραγούδια δικά μου και του Δημήτρη, αλλά και τραγούδια φίλων που για πρώτη φορά θα βρεθούμε και δισκογραφικά...κάποιοι από αυτούς τους φίλους είναι ο Λάκης Παπαδόπουλος, ο Στέφανος Κορκολής κ.ά.

Ετοιμάζω επίσης κάποιες σόλο εμφανίσεις μέσα στον Μάιο και την καλοκαιρινή περιοδεία, είναι όμως νωρίς να μιλήσουμε γι αυτό.

Δ.Κ: Και για μένα πάνω κάτω τα ίδια πράγματα ισχύουν. Ένα ολοκαίνουργιο άλμπουμ μέσα στον επόμενο μήνα...μία δουλειά πολύ σημαντική για μένα για διάφορους λόγους, με ηχοχρώματα σαφώς πιο σκοτεινά, επιθετικά και ρομαντικά συγχρόνως.

Υπάρχει κάτι το οποίο δεν ρώτησα και θα θέλατε να πείτε;

Σας ευχαριστούμε για τη φιλοξενία!!! :-)

Ευρυδίκη-Δημήτρης