Ο νεαρός τραγουδιστής Μύρωνας Στρατής μιλά στο περιοδικό ΕΓΩ Weekly, για την καλλιτεχνική του πορεία και γιατί δεν θα τον δούμε ποτέ να τραγουδά σε μπουζούκια.
Θέλει να κάνει πράγματα καλόγουστα, άσχετα με το αν γίνουν επιτυχίες. Σε λίγες μέρες θα κυκλοφορήσει ο δίσκος του το πρώτο single έχει τίτλο «180 μοίρες» ενώ το άλμπουμ «Άλλος κόσμος». Έχει γράψει τη μουσική και τους στίχους , δυο κομμάτια είναι του Νίκου Μωραΐτη ενώ σε ένα τραγούδι τους στίχους υπογράφει ο ίδιος μαζί με τη Μαίρη Συνατσάκη.
Η επιτυχία ήταν κάτι που τον φόβισε και την βίωσε ενοχικά καθώς: « Για χρόνια έπαιζα κιθάρα στο πλευρό μεγάλων καλλιτεχνών. Πάντα παρακολουθούσα τους τραγουδιστές και σκεφτόμουν πόσο πολύ μπορεί να σε αλλάξουν τα φώτα και πως μπορείς να διαχειριστείς την αναγνωσιμότητα».
Το μουσικό τοπίο είναι μπερδεμένο, δεν ξέρει τι είναι έντεχνο και τι εμπορικό: ««Κάνω πράγματα με τα οποία αισθάνομαι καλά. Με ενδιαφέρει η επικοινωνία με τον κόσμο. Με ενδιαφέρει να του αρέσει αυτό που κάνω και να χορεύει με τα τραγούδια μου» λέει χαρακτηριστικά.
Δεν νομίζει ότι θα τολμήσει να εμφανιστεί στα μπουζούκια: «Νομίζω ότι θα ήμουν αστείος. Δεν μου ταιριάζει. Εκτός του ότι φοβάμαι μην χάσω την ταυτότητα μου, πρακτικά δεν μπορείς να κάνεις τα πάντα. Μπορείς να κάνεις μέχρι εκεί που φτάνει το χέρι σου».
Ο ίδιος από καλύπτει πώς, όταν ξεκίνησε να ακούγεται το κομμάτι του «Πάνω από όλα», του είχαν γίνει προτάσεις από μεγάλες πίστες αλλά ο ίδιος προτίμησε μια μουσική σκηνή.
Ήταν τυχερός στην μουσική του πορεία γιατί: « Έχω φίλους τραγουδοποιούς και τραγουδιστές που είναι πιο καλοί και ικανοί από εμένα και ακόμα δεν έχουν γίνει γνωστοί. Αυτό, φυσικά και είναι άδικο, αλλά όλη η ζωή είναι άδικη. Είναι ένας λόγος που βιώνω ενοχικά όλη αυτή την κατάσταση της επιτυχίας.»
Η επιτυχία ήταν κάτι που τον φόβισε και την βίωσε ενοχικά καθώς: « Για χρόνια έπαιζα κιθάρα στο πλευρό μεγάλων καλλιτεχνών. Πάντα παρακολουθούσα τους τραγουδιστές και σκεφτόμουν πόσο πολύ μπορεί να σε αλλάξουν τα φώτα και πως μπορείς να διαχειριστείς την αναγνωσιμότητα».
Το μουσικό τοπίο είναι μπερδεμένο, δεν ξέρει τι είναι έντεχνο και τι εμπορικό: ««Κάνω πράγματα με τα οποία αισθάνομαι καλά. Με ενδιαφέρει η επικοινωνία με τον κόσμο. Με ενδιαφέρει να του αρέσει αυτό που κάνω και να χορεύει με τα τραγούδια μου» λέει χαρακτηριστικά.
Δεν νομίζει ότι θα τολμήσει να εμφανιστεί στα μπουζούκια: «Νομίζω ότι θα ήμουν αστείος. Δεν μου ταιριάζει. Εκτός του ότι φοβάμαι μην χάσω την ταυτότητα μου, πρακτικά δεν μπορείς να κάνεις τα πάντα. Μπορείς να κάνεις μέχρι εκεί που φτάνει το χέρι σου».
Ο ίδιος από καλύπτει πώς, όταν ξεκίνησε να ακούγεται το κομμάτι του «Πάνω από όλα», του είχαν γίνει προτάσεις από μεγάλες πίστες αλλά ο ίδιος προτίμησε μια μουσική σκηνή.
Ήταν τυχερός στην μουσική του πορεία γιατί: « Έχω φίλους τραγουδοποιούς και τραγουδιστές που είναι πιο καλοί και ικανοί από εμένα και ακόμα δεν έχουν γίνει γνωστοί. Αυτό, φυσικά και είναι άδικο, αλλά όλη η ζωή είναι άδικη. Είναι ένας λόγος που βιώνω ενοχικά όλη αυτή την κατάσταση της επιτυχίας.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γνώμες, παράπονα, ιδέες, και ότι θέλετε να πείτε, πείτε το εδώ.
Opinions, complaints, ideas, and that you want to say, you say here.