«Αισθάνομαι πολύ τυχερή, αισθάνομαι ευλογημένη, ειδικά όταν έχω την ευκαιρία να επικοινωνώ με τους ανθρώπους μέσω της μουσικής μου. Πολλοί όμως λένε πως όταν κάποιος κατακτά την κορυφή στο επαγγελματικό του πεδίο, αισθάνεται μόνος», λέει στο περιοδικό Εγώ και συνεχίζει: «Μοναξιά ένιωσα μόνο στην εφηβεία μου, και όχι απλά επειδή ήμουν το μοναδικό παιδί της οικογένειας. Από την ηλικία των 8 χρονών περνούσα τη μισή μου μέρα στο σχολείο και την υπόλοιπη μισή κάνοντας εξάσκηση και μαθήματα μουσικής. Μου είχε λείψει το να είμαι μέλος μιας ομάδας. Σε σύγκριση με τους υπόλοιπους της ηλικίας μου, αισθανόμουν πως ήμουν ηλικιωμένη! Το να βγαίνω βόλτα παρέα με τους φίλους μου και απλά να μην κάνω τίποτε δεν ήταν καθόλου ρεαλιστικό εκείνη την εποχή. Όμως το να δουλεύεις σε τέτοιο επαγγελματικό επίπεδο από πολύ νωρίς σημαίνει πως πρέπει να κάνεις και αρκετές θυσίες. Και το αποδέχτηκα», καταλήγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γνώμες, παράπονα, ιδέες, και ότι θέλετε να πείτε, πείτε το εδώ.
Opinions, complaints, ideas, and that you want to say, you say here.