Νίκος Πορτοκάλογλου: «Έχω βιώσει την αποτυχία»

Στις κρίσιμες πολιτικά εποχές παρατηρείται συνήθως μια άνθηση των τεχνών. Συμβαίνει αυτό στη χώρα μας;
«Μπορεί να μην τρελαθήκαμε από σπουδαία καινούργια τραγούδια, αλλά τουλάχιστον κάτι κινείται με νέες ομάδες στο θέατρο, στο χορό, στη μουσική. Ειδικά στο τελευταίο, έχω να πω για τη Να-τάσσα Μποφίλιου, τον Γιάννη Χαρούλη, τον Κωστή Μαραβέγια, τη Βασιλική Καρακώστα, τον Λεωνίδα Μπαλάφα, το συγκρότημα V.I.C., τον Κώστα Λειβαδά και πολλούς ακόμα. Στη δική μου περίπτωση, τα καλύτερα τραγούδια μου τα έγραψα σε περιόδους προσωπικής κρίσης. Τότε που κάτι πεθαίνει και κάτι γεννιέται μέσα σου» τόνισε ο Νίκος Πορτοκάλογλου στο ΕΓΩ.
- Όταν ήσασταν ερωτευμένος ή απογοητευμένος;
«Ναι, σε τέτοιες καταστάσεις, ακραίες, πλήρους αποσταθεροποίησης!»
- Υπήρξε εποχή που κυνηγήσατε το σουξέ και όχι τα τραγούδια ψυχής;
«Είναι λάθος που δώσαμε στον όρο σουξέ ή σημασία. Οι Beatles μετρούσαν πάντα επιτυχίες που είχαν στα charts. Ο Τσιτάνης καμάρωνε για τα σουξέ του! Κανείς τους δεν είχε τη σοβαροφάνεια του ποιοτικού που αποκτήσαμε στη συνέχεια. Πάντα χαιρόμουν για την επιτυχία που είχαν τα τραγούδια μου όταν είχαν. Έχετε βιώσει την αποτυχία; Και με εμπορικούς και καλλιτεχνικούς όρους, ναι, έχω βιώσει την αποτυχία. Κάποια από τα πιο δημοφιλή σήμερα τραγούδια μου, όταν κυκλοφόρησαν, δεν προχώρησαν. Όπως, για παράδειγμα, το «Τα καράβια μου καίω», το «Να με προσέχεις» ή το «Ό,τι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό». Πέρυσι έγραψα το «Τι λάθος κάνω» που τραγούδησε ο Γιάννης. Χαρούλης και έκανε επιτυχία χωρίς να παιχτεί καθόλου στα ραδιόφωνα. Σχεδόν 3 εκατ. views στο youtube. Βγήκε και αυτό στην επιφάνεια... υπογείως.»
- Είστε ψύχραιμος στις αποτυχίες;
«'Όταν ήμουν νέος, καθόλου, ένιωθα απελπισμένος. Σε αυτήν τη δουλειά μπήκα με τον ενθουσιασμό και το πάθος ενός ερωτευμένου. Την αποτυχία την ερμήνευα ως απόρριψη, ότι δεν άξιζα. Πέρασαν χρόνια μέχρι να διαχωρίσω τη δουλειά από τον εαυτό μου.»